Ἡ γλῶσσα τοῦ Ὁμήρου εἶναι ζῶσα καί παροῦσα, ἓτοιμη νά ἐκφράση ὁποιαδήποτε ἒννοια σημερινή ἢ αὐριανή. Ἡ πεποίθησί μου αὐτή μέ ὢθησε πρό δεκαπενταετίας ν᾽ἀποδώσω στήν σύγχρονη ἑλληνική τά ὁμηρικά ἒπη καί προσφάτως σέ ἒμμετρη ἀπόδοσι, ἀφήνοντας ἀμετάφραστες τίς περισσότερες λέξεις τοῦ ποιητοῦ, ἐπειδή τίς ἲδιες αὐτές λέξεις ἐκφέρουμε καί γράφουμε σήμερα μέ τήν ἲδια προφορά και μέ τήν ἲδια σημασία.
Ἡ πεποίθησί μου, ὃμως, αὐτή, ἒπρεπε νά τύχη καί ἐπισημοτέρας ἐπιβεβαιώσεως μέ τήν μορφή λεξικοῦ, ὣστε ν᾽ἀποδειχθῆ τοῦ λόγου τό ἀληθές.
Ἐπεχείρησα λοιπόν καί φαντάζομαι ὃτι τό πέτυχα στόν μεγιστο δυνατό βαθμό, νά καταγράψω ὃλες ἢ σχεδόν ὃλες τίς ὁμηρικές λέξεις, πού περιλαμβάνονται στήν Ἰλιάδα καί στήν Ὀδύσσεια, τίς οποῖες χρησιμοποιοῦμε αὐτούσιες στόν γραπτό καί στόν προφορικό λόγο. Δοκίμασα εὐχάριστη ἒκπληξι, διαπιστώνοντας ὃτι ὁμιλοῦμε καί γράφουμε σήμερα 2.924 λέξεις τοῦ Ὁμήρου, μέ τήν ἲδια ἒννοια καί μέ την ἲδια ὀρθογραφία, ὃπως πρίν ἀπό 5.000 χρόνια.
Τό καταπληκτικώτερο ὃμως εἶναι ὃτι, πέραν αὐτῶν τῶν λέξεων, ἡ καθομιλουμένη τῶν Ἑλλήνων, παρά τήν ὁλομέτωπη ἐπίθεση τῶν πάσης φύσεως ὑπονομευτῶν καί κατεδαφιστῶν της, κατ᾽ἐντολήν τῶν γνωστῶν ξένων ἀνθελληνικῶν κέντρων, δημιούργησε καί ἂλλες 12.650 καί πλέον λέξεις, ὣστε
συνολικῶς οἱ Ἓλληνες νά ὁμιλοῦν καί νά γράφουν ἂνω τῶν 15.600 λέξεων ὁμηρικῆς καταγωγῆς.
Αὐτή ἡ μεγάλη ἀλήθεια, πού γιά πρώτη φορά ἒρχεται στήν δημοσιότητα μέ τό λεξικό αὐτό, δικαιολογεῖ τήν λυσσώδη ἐπίθεση πού ἐξαπολύουν καθημερινά ἀπό τά ἓδρανα τῆς Βουλῆς καί ἀπό τά μέσα μαζικῆς ἐνημερώσεως κάποιοι βουλευτές, γιά τήν προαιρετική διδασκαλία των ἀρχαίων ἑλληνικῶν ἢ καί τήν παντελῆ κατάργησί τους, τήν στιγμή μάλιστα πού τά μεγαλύτερα πανεπιστήμια τῶν πλέον προοδευτικῶν καί δημοκρατικῶν κρατῶν, εἰσάγουν τά ἀρχαῖα ἑλληνικά ὡς ἐπίσημο μάθημα πρός διδασκαλία στά πανεπιστήμιά τους. Εἶναι προφανές, ὃτι οἱ ἐγχώριοι αὐτοί κεκράκτες, θέλουν τούς νέους Ἓλληνες ἡμιμαθεῖς καί ἀναλωσίμους στούς ἐπελαύνοντες νέους κτήτορες τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας.
www.hellasbooks.gr
Συγγραφέας: ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ
|