Ὁδεύουμε πλέον μέ γοργούς ρυθμούς πρός τό 2021. Μία ἡμερομηνία ὁρόσημο ἀφοῦ συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τήν Ἐπική Ἐθνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821, 100 σχεδόν χρόνια ἀπό τή Μικρασιατική καταστροφή τοῦ 1922 ἀλλά καί 2.500 χρόνια ἀπό τούς ἀπαράμιλλους θριάμβους τῶν Ἀρχαίων Ἐνδόξων Προγόνων μας κατά τῶν Περσῶν πού ἔσωσαν τόν Ἑλληνισμό καί τήν εὐρωπαϊκή ἤπειρο ἀπό τήν ἐξάλειψη καί τήν ἱστορική ἀνυπαρξία.
Ἔχω τήν αἴσθηση καί πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι δέν εἶμαι ὁ μόνος πού πιστεύει ὅτι αὐτή ἡ χρονιά πρέπει νά γίνει ἡ ἀπαρχή γιά ἕνα νέο ξεκίνημα τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μία ἐπανεκκίνηση πού θά ὁδηγήσει σέ νέους δρόμους Δόξας καί Ἐθνικοῦ Μεγαλείου. Μία νέα ἀρχή πού θά καταργήσει τό σκοτεινό παρελθόν τῆς παρακμῆς καί τῆς ἐξευτελιστικῆς πορείας τῆς Ἑλλάδος μας. Μία νέα περπατησιά πού θά τήν βαδίσουμε λεβέντικα καί ἀποφασιστικά ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ Ἕλληνες Πατριῶτες πού διψᾶμε γιά Ἐθνική Ἀφύπνιση καί ἐκπλήρωση τῶν Πεπρωμένων τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς. Δέν εἶμαι ὅμως βέβαιος, ὅτι τό σύγχρονο νεοελληνικό, ὑπάκουο στή Νέα Τάξη Πραγμάτων, κράτος, μπορεῖ νά ἐπιτελέσει καί νά φέρει εἰς πέρας ἕναν τέτοιο μεγαλεπήβολο σκοπό. Γιά τόν λόγο αὐτό, δέν πρέπει νά ἐναποθέτουμε τίς ἐλπίδες μας γιά τούς ἑορτασμούς τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 καί τήν καλλιέργεια Ἐθνικοῦ Φρονήματος, στήν ἐπίσημη Πολιτεία καί τήν Ἐπιτροπή «Ἑλλάδα 2021», ἡ ὁποία λίγο πρίν τήν συμπλήρωση τῶν 200 ἐτῶν τῆς Μεγάλης Ἐθνικῆς Ἐπετείου, διακατεχόμενη ἀπό πνεῦμα οὐδετεροπατρίας, μέσω τῶν μελῶν της ἐκφράζεται ἄκρως ἀρνητικά γιά τούς Ἥρωες καί τούς Συντελεστές τῆς Ἐπαναστάσεως, μέ πιό χαρακτηριστικά παραδείγματα αὐτό τοῦ Καποδίστρια πού χαρακτηρίστηκε «δικτάτορας», τοῦ Καραϊσκάκη (πού ἔδωσαν ὑπέρμετρη βαρύτητα στήν ἐρωτική του ζωή) κ.λπ. Πρέπει ἑπομένως νά ἀνασκουμπωθοῦμε ὅλοι ἀνεξαιρέτως. Τοπικές κοινωνίες, σωματεῖα, πατριωτικοί σύλλογοι, κάθε Ἑλληνίδα καί κάθε Ἕλληνας καί νά ὀργανώσουμε πατριωτικές ἡμερίδες, συνέδρια, παρουσιάσεις βιβλίων, ὥστε νά ἑορταστεῖ αὐτή ἡ Λαμπρή Ἐπέτειος ὅπως τῆς ἀξίζει.
Τό βιβλίο αὐτό λοιπόν, αὐτό ἀκριβῶς θά προσπαθήσει νά ἐπιτύχει. Νά βάλει ἕνα λιθαράκι ὥστε νά πείσει ὅτι 2 αἰῶνες μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 καί 1 καί πλέον αἰώνα μετά τόν διπλασιασμό τῆς Ἑλλάδος, κατά τούς Βαλκανικούς Πολέμους τῆς περιόδου 1912 - 1913 (τό δεύτερο '21), εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη ἡ παύση τῆς παρακμῆς σέ κάθε ἐπίπεδο τοῦ ἐθνικοκοινωνικοῦ γίγνεσθαι τῆς Πατρίδος μας καί ἡ ἐπικράτηση μίας ΝΕΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΔΕΑΣ. Στήν καθημερινότητά μας, στήν προσωπική καί οἰκογενειακή μας ζωή, στήν τοπική κοινωνία πού ζοῦμε, στήν Πατρίδα τήν ἴδια ἀπό ἄκρη ὥς ἄκρη.
Μία ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ πού ὅταν θά ὡριμάσει καί οἱ καιροί τό ἐπιτρέψουν, θά καταστήσει τήν Ἀγαπημένη μας Ἑλλάδα, γιά ἄλλη μία φορά στή Μακραίωνη Ἱστορία της, Μεγάλη καί Ὑπερήφανη, ἀντάξια τοῦ Ἐνδόξου Παρελθόντος.
Δεκέμβριος 2020
Συγγραφέας: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
|